RESEARCH PAPER
Methane emission from Salix americana cultivated fields irrigated with municipal waste water
 
More details
Hide details
1
Institute of Agrophysics PAN, ul. Doświadczalna 4, 20-290 Lublin, Poland
 
2
Catholic University of Lublin, Al. Kraśnicka 102, 20-718 Lublin, Poland
 
 
Publication date: 2020-11-03
 
 
Acta Agroph. 2001, (57), 77-82
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Studies were carried out on a peat-muck soil (Eutric Histosol) with a natural pattern of genetic layers and soil structure (pH in KCl 7.2, Corg. 326 g kg–1). The study plot was divided into three sections (A,B,C), in which three combinations of irrigation treatments were applied. During irrigation treatment, CH4 emission and soil aeration status (redox potential) were determined at the depth of the soil profile 10, 30, 50, 70 and 100 cm. Gas emission from the uncovered soil and the soil with willow plants was determined by means of gas analysis from plexiglass chamber mounted on steel platforms and tightened with water coats. Gas samples were taken at the time intervals of 30 and 60 minutes from the plexiglas covers and were analysed by gas chromatography (Shimadzu GC-14). In spring, an abrupt increase in the methane emission level from purple willow plants irrigated with a double sewage water dose, up to a level of 230 m3 m–2 h–1 was observed after 24 hours from the onset of stress conditions. In summer an increase level of methane emission of up to a level of 65-70 cm3 m–2 h–1 was observed in the plots irrigated with a single and double dose of sewage water on the second and third day after irrigation. Redox potential was a signal of the above changes as at the depth of 70 cm, it decreased to a level of – 150 mV.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Emisja metanu z udziałem Salix americana uprawianej na polach irygowanych ściekami miejskimi
metan, ścieki, Salix americana, potencjał redoks
Badania przeprowadzono na glebie torfowo-murszowej (Eutric Histosol) o naturalnym układzie poziomów i strukturze glebowej (pH w KCl 7,2; Corg. 326 g kg–1). Pole podzielone było na trzy kwatery (A, B, C), na których zastosowano trzy kombinacje nawodnień: A-kontrolne (zasilane tylko wodami opadowymi), B-60 mm dawki ścieków jednorazowo oraz C-120 mm dawki ścieków. Podczas trwania nawodnień pobierano z komór gazy w określonych przedziałach czasowych oraz mierzono potencjał oksydoredukcyjny gleby elektrodami platynowymi zamontowanymi na stałe w profilu glebowym na głębokościach 10, 30, 50, 70 i 100 cm. Emisję gazów z powierzchni pól odsłoniętych i porośniętych roślinami wikliny wyznaczano z użyciem komór wykonanych z plexi osadzonych na stalowym cokole i uszczelnionych płaszczem wodnym. Pobrane próby gazowe w odstępach czasowych (30 i 60 min.) z kloszy analizowano chromatograficznie przy użyciu chromatografu gazowego Shimadzu GC-14. W doświadczeniu przeprowadzonym w okresie wiosennym, stwierdzono gwałtowny wzrost emisji metanu przez rośliny wikliny nawadniane podwójną dawką ścieków do poziomu 230 cm3 m–2 h–1 po jednej dobie od momentu zaistnienia warunków stresowych. W okresie letnim zaobserwowano podwyższenie emisji metanu do poziomu 65-70 cm3 m–2 h–1 na polach nawadnianych pojedynczą oraz podwójną dawką ścieków drugiego i trzeciego dnia od zadania ścieków. Wskaźnikiem zachodzących w glebie zmian anaerobowych był potencjał redoks, który na głębokości 70 cm uległ obniżeniu do –150m V.
eISSN:2300-6730
ISSN:1234-4125
Journals System - logo
Scroll to top