Wpływ systemów uprawy gleby oraz zagospodarowania słomy na zachwaszczenie w łanie zbóż

chwasty, zagospodarowanie słomy, systemy uprawy gleby

W doświadczeniu zastosowano następujący płodozmian: każda z roślin uprawnych była uprawiana przy użyciu dwóch różnych systemów uprawy gleby, tj. uprawy tradycyjnej (CT) oraz uprawy minimalnej (MT). Słoma pozostająca na polu po zbiorze wszystkich upraw była siekana oraz stosowano na nią cztery różne rodzaje nawozów. W pierwszym wariancie stosowano preparat Beta-liq w dawce 1 t ha-1 (A), w drugim wariancie stosowano płynny nawóz DAM 390 w dawce 100 kg ha-1 (B), a w trzecim – preparat Unifert w dawce 230 kg ha-1 (C). Czwarty wariant (D) stanowił obiekt kontrolny, tzn. nie stosowano w nim żadnego nawożenia. We wszystkich wariantach doświadczenia całkowita dawka azotu wynosiła 30 kg ha-1. Analiza Canonical Correspondence Analysis (CCA) wykazała, że w łanach jęczmienia jarego przy uprawie tradycyjnej oraz zastosowaniu preparatu Unifert (CT, C) następował wzrost liczby następujących gatunków chwastów: Fallopia convolvulus oraz Silene noctiflora. W wariancie z preparatem Unifert (C) oraz w wariancie kontrolnym (D) stwierdzono podwyższoną liczbę roślin Amaranthus sp i Galium aparine, podczas gdy gaturek Chenopodium album występował liczniej w wariancie z Beta-liq (A). Na podstawie wyników analizy CCA można stwierdzić w sposób oczywisty, że w łanach pszenicy ozimej Cirsium arvense, Galium aparine i Lactuca serriola występowały przede wszystkim w wariantach z uprawą minimalną (MT) i z preparatem Unifert (C), ale także w wariancie kontrolnym (D). Gatunki chwastów Consolida orientalis, Fallopia convolvulus, Silene noctiflora, oraz Veronica agrestis występowały częściej w wariantach CT oraz A, podczas gdy w wariancie B stwierdzono podwyższone liczby roślin Chenopodium album i Veronica polita.