Effect of cooking time on the texture and cooking quality of spaghetti
 
More details
Hide details
1
Engineering and Cereal Technology Department, University of Life Sciences ul. Skromna 8, 20-704 Lublin
 
 
Acta Agroph. 2013, 20(4), 693-703
 
KEYWORDS
ABSTRACT
The objective of this study was to determine the effect of cooking time on the cooking quality and texture properties of spaghetti made with different raw materials. As a result of extension in the cooking time, an increase was observed in the amount of water absorbed by the products, with a simultaneous increase in the index of pasta mass gain after cooking. A high significant correlation between weight increase index and moisture of cooked spaghetti was observed (r = 0.97, p < 0.0001).  The dry matter losses, during 4-16 minutes cooking of spaghetti, were positively correlated with the distance for maximum cutting force and with the cutting work. The correlation coefficients were 0.85 and 0.51, respectively. The highest values of the cutting force and the cutting work characterised pasta cooked in the time immediately preceding the minimum cooking time. The application of cooking times longer than the minimum caused a decrease in the firmness of the pasta but the changes were relatively slight. This shows a high resistance to overcooking of all tested spaghetti.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Wpływ czasu gotowania na teksturę i cechy kulinarne makaronu spaghetti
makaron, czas gotowania, jakość kulinarna, tekstura, jędrność
Celem badań było określenie wpływu czasu gotowania na jakość kulinarną i teksturę makaronów spaghetti, wytwarzanych z różnych surowców makaronowych. W wyniku wydłużenia czasu gotowania, odnotowano wzrost ilości wody zabsorbowanej przez makaron i jednocześnie wzrost współczynnika  przyrostu masy makaronu po ugotowaniu. Wykazano istotną korelację pomiędzy przyrostem masy makaronu w trakcie gotowania, a jego wilgotnością (r = 0,97, p < 0,0001). Straty suchej masy makaronu w czasie 4-16 minutowego gotowania, były dodatnio skorelowane z dystansem odnotowanym dla maksymalnej siły cięcia i pracą cięcia. Współczynniki korelacji wynosiły odpowiednio 0,85 i 0,51. Największą siłą cięcia i pracą cięcia cechował się makaron gotowany w czasie bezpośrednio poprzedzającym minimalny czas gotowania. Zastosowanie czasu gotowania dłuższego od minimalnego, powodowało obniżenie jędrności makaronu, lecz odnotowane zmiany były stosunkowo małe. Świadczy to o dużej odporności na rozgotowanie wszystkich badanych makaronów spaghetti. 
eISSN:2300-6730
ISSN:1234-4125
Journals System - logo
Scroll to top