RESEARCH PAPER
Surface properties of humic acids extracted from soil fertilized with sew age sludge and vermicompost
 
More details
Hide details
1
Instytut Agrofizyki PAN, ul. Doświadczalna 4, 20-290 Lublin 27
 
2
Instytut Gleboznawstwa i Kształtowania Środowiska Przyrodniczego, Akademia Rolnicza, ul. Króla Leszczyńskiego 7, 20-069 Lublin
 
 
Publication date: 2020-04-30
 
 
Acta Agroph. 1999, (23), 65-77
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Isotherms of water vapour adsorption were analyzed and specific surface area of humic acids and functions of β-humus fulvic acids were determined. Humic acids were separated from soil 4 years after using sewage sludge and vermicompost in doses of 30, 150, 600 Mg ha–1. The Control was the nonfertilized soil, as well as the soil fertilized with manure in the dose of 30 Mg ha–1. Humic acids were separated using Schnitzers method, while after their separation, fractions of β-humus fulvic acids were precipitated in the supernatant using Stevensons method. The obtained results indicate that the used waste substances bad a modifying effect on the magnitude of vapour adsorption by humic acids. In the case of humic acids it was an increase of adsorption, while for fractions of β-humus fulvic acids, the adsorption decreased. The specific surface area of β-humus fractions is much greater than the one of humic acids. The decrease of the specific surface area of the analyzed humic acids was influenced most significantly by the dose o f 600 Mg ha–1 of sewage sludge.
METADATA IN OTHER LANGUAGES:
Polish
Właściwości powierzchniowe kwasów humusowych wyseparowanych z gleby użyźnianej osadami ściekowymi i wermikompostem
odpady organiczne, Kwasy humusowe, właściwości powierzchniowe, izotermy adsorpcji pary wodnej, powierzchnia właściwa
Analizowano izotermy adsorpcji pary wodnej oraz wyznaczono wielkości powierzchni właściwej kwasów huminowych i frakcji fulwokwasów β-humusu. Kwasy humusowe wydzielono z gleby brunatnej kwaśnej, wytworzonej z piasku słabo gliniastego w 4 lata po zastosowaniu osadu ściekowego i wermikompostu w dawkach 30, 150, 600 Mg•ha–1. Kontrolę stanowiła gleba nienawożona i nawożona obornikiem w dawce 30 Mg•ha–1. Kwasy huminowe wyseparowano metodą Schnitzera, a w nadsączu po ich wydzieleniu, metodą Stevensona strącono frakcje fulwokwasów β-humus. Uzyskane wyniki wskazują, że zastosowane substancje odpadowe wpłynęły modyfikująco na wielkość adsorpcji pary wodnej przez kwasy humusowe. W przypadku kwasów huminowych było to zwiększenie adsorpcji, a dla frakcji fulwokwasów β-humusu zmniejszenie. Powierzchnia właściwa frakcji β-humusu jest znacznie większa niż kwasów huminowych. Na obniżenie wielkości powierzchni właściwej analizowanych kwasów humusowych wpłynęła najwyraźniej dawka 600 Mg•ha–1 osadu ściekowego.
eISSN:2300-6730
ISSN:1234-4125
Journals System - logo
Scroll to top