Wpływ nawożenia mineralnego na plonowanie babki lancetowatej (Plantago lanceolata L.)

babka lancetowata, Plantago lanceolata, nawożenie mineralne NPK

Babka lancetowata jest cenną rośliną leczniczą pozyskiwaną do niedawna ze stanu naturalnego, a w ostatnim czasie głównie z upraw polowych. Jej surowiec (Plantago lanceolatae Folium) stosowany jest jako środek przeciwzapalny, powlekający, wykrztuśny, przyśpieszający gojenie oraz immunotropowy. Mimo zwiększonego zapotrzebowania i zainteresowania uprawą babki w dalszym ciągu nie opracowano szczegółowo agrotechniki tej rośliny. W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 1998-2000 na glebie brunatnej badano wpływ różnych poziomów nawożenia mineralnego na plonowanie i cechy jakościowe roślin w kolejnych trzech latach wegetacji. Zastosowano następujące nawożenie mineralne (w przeliczeniu na 1 ha): kontrola (N0P0K0); 30 kg N, 20 kg P, 40 kg K (N1P1K1); 60 kg N, 40 kg P, 80 kg K (N2 P2K2); 90 kg N, 60 kg P, 120 kg K (N3P3K3). W warunkach naszego kraju plantacje babki lancetowatej powinny być prowadzone przez okres jednego lub dwóch lat, w kolejnym trzecim roku dochodzi natomiast do istotnej obniżki plonowania roślin. Uprawa babki lancetowatej bez zastosowania dodatkowego nawożenia mineralnego powoduje otrzymanie istotnie mniejszych plonów liści, charakteryzujących się jednakże największą zawartością substancji czynnych i lepszą zdrowotnością. Wraz z wzrastającym poziomem nawożenia mineralnego obserwuje się istotną zwyżkę plonowania roślin. Wydaje się, że najkorzystniejszym poziomem nawożenia plantacji babki lancetowatej na średnio zasobnej glebie brunatnej jest 180 kg NPKha-1, dalsze zwiększenie dawki nawozów przyniosło stosunkowo niewielką zwyżkę plonowania przy zwiększeniu stopnia porażenia liści przez grzyby chorobotwórcze.