Efektywność energetyczna produkcji roślinnej w płodozmianie 4-polowym w zależności od uproszczeń w uprawie roli i poziomu nawożenia mineralnego

płodozmian, uprawa roli, poziom nawożenia, efektywność energetyczna

W latach 2003-2006, w drugiej rotacji płodozmianu 4-polowego (ziemniak++ – pszenica jara – groch siewny – pszenica ozima), badano wpływ trzech sposobów uprawy roli (tradycyjny, częściowo uproszczony, uproszczony) i dwóch poziomów nawożenia mineralnego (średnio rocznie w rotacji 167,5 kg NPK ha-1 i zwiększony o 50%) na efektywność energetyczną produkcji roślinnej. W ocenie efektywności zastosowano rachunek ciągniony. Stwierdzono, że wskaźniki oceny energetycznej zależały bardziej od gatunku rośliny uprawnej niż od badanych czynników agrotechnicznych. Najwyższą efektywnością nakładów wyróżniła się uprawa zbóż (zwłaszcza pszenicy ozimej) i grochu, a najniższą produkcja ziemniaka. W przypadku zbóż uprawa uproszczona powodowała obniżenie wskaźnika efektywności energetycznej o 3-18%. Podobnie na zwiększenie poziomu nawożenia mineralnego reagowały zboża i groch. Natomiast częściowe uproszczenie uprawy roli pod pszenicę jarą i pełne uproszczenie jej pod groch było nieco efektywniejsze od stosowania klasycznej uprawy płużnej.